De Belgische componist en violist Eugene Auguste Ysaye werd geboren op 16 juli 1858 in Luik. Hij begon viool te spelen onder begeleiding van zijn vader en beweerde later in zijn leven dat zijn vader hem alles had geleerd wat hij wist met betrekking tot het instrument. Op zevenjarige leeftijd werd hij toegelaten tot het conservatorium van Luik, maar in 1869 werd hem de voortzetting van zijn studie geweigerd. Op twaalfjarige leeftijd werd Ysaye, die het grootste deel van het repertoire zelf leerde, door de beroemde Henri Vieuxtemps aangenomen als een student, na hem te horen studeren.

​

Na Ysaye's studies werd hij eerste violist in het orkest dat later de Berliner Philharmoniker werd. Daar werd hij erkend door vele beroemde muzikanten die hem hielpen bij zijn carrière als solist. Op achtentwintigjarige leeftijd begon hij les te geven aan het Conservatorium van Brussel, een functie die hij bijna de rest van zijn leven zou behouden.

​

Als componist werd Ysaye het meest bekend door zijn zes solo-vioolsonates. Er zijn nog veel meer werken die hij componeerde, voor viool solo, viool met piano en begeleiding van het orkest. Er zijn ook werken voor andere instrumenten, zoals zijn sonate voor cello solo. Wat minder bekend is, is dat Ysaye arrangeur was van vioolsonates uit de barokperiode. De bekendste is de sonate in f klein van Locatelli 'Au Tombeau'. Hij beschouwde de barokvioolsonate als een belangrijke factor in zijn concertprogramma. Het is ook bekend dat hij vaak op zoek was naar oude partituren in tweedehands boekwinkels om onbekende werken uit de barokperiode te vinden.